Κώστας Ρούσσης ο φωτογράφος από τη Ζαγορά Πηλίου

Η ιστορία δεν μνημονεύει αυτούς που την κινούν…

Ήταν ένας από τους Φωτογράφους του χωριού μας, με δραστηριότητα κυρίως οτην τελευταία συνοικία, της Μεταμόρφωσης, καθώς και στο διπλανό χωριό, το Πουρί. Άσκησε αυτό το διακόνημα όχι από καλλιτεχνικά ή άλλα κίνητρα, αλλά για να βελτιώσει κάπως το ταπεινό του εισόδημα.

Άρχισε με ελάχιστα τεχνικά εφόδια, διέθετε όμως το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο εφόδιο κι αυτό ήταν η έμφυτη αγάπη του για τον άνθρωπο και την κοινότητα. Χρησιμοποίησε το φακό του σαν προέκταση της ευγένειας, της εντιμότητας και της αθωότητας του βλέμματος του και πολύ γρήγορα βρήκε τον τρόπο να εκφράζεται. Επιπλέον, αυτή του η ιδιότητα, του φωτογράφου, έδωσε και στον ίδιο μια νέα ταυτότητα.

Ο Κώστας Ρούσσης ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, αποτυπώνοντας μέσα από το φακό του, πέρα από πρόσωπα, την κοινωνική και ιστορική πραγματικότητα της Ζαγοράς Πηλίου. Μολονότι την ίδια εποχή δραστηριοποιούνταν και άλλοι φωτογράφοι στην περιοχή, ο Ρούσσης ήταν ο μόνος που είχε την προνοητικότητα να διαφυλάξει τα αρνητικά των φωτογραφιών, διασώζοντας έτσι και κληροδοτώντας σε μας ένα μοναδικό θησαυρό μνήμης.

Με δανεική μηχανή

Ο Ρούσσης ξεκίνησε να φωτογραφίζει με τη δανεική μηχανή ενός εύπορου, συγκριτικά, εξαδέλφου του φωτογράφου που τον έβαλε στη δουλειά προκειμένου να καπαρώσουν και την πελατεία του γειτονικού χωριού, το Πουρί.

Πορτρέτα φυσικά

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, την εποχή που ο ερασιτέχνης φωτογράφος της Ζαγοράς, Κώστας Ρούσσης ξεκίνησε να βγάζει τα πρώτα του πορτρέτα, η εκβιομηχάνιση της ζωής στην Ελλάδα δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί.

του Φίλιππου Κουτσαφτή